- қонжық
- зат.Аюдың баласы.
Қуралұлы А. Қазақ дәстүрлі медениетінің энциклопедиялық сөздігі.— Алматы: «Сездік-Словарь» . 2007.
қонжық
Смотреть что такое "қонжық" в других словарях:
қонжықша — үст. Қонжық тәрізді, қонжық сияқты. Тордағы қ о н ж ы қ ш а ұзақты күнге тар пәтердің ішінде әкешешесінің жатын бөлмесі мен залдың арасын жол қылып, тыным таппайтын (М.Сқақбаев, Ұят тур., 47) … Қазақ тілінің түсіндірме сөздігі
можық — (ҚХР) қонжық («Сөз сан.») … Қазақ тілінің аймақтық сөздігі
қаңғылестеу — қаңғылесте етістігінің қимыл атауы. Өздері қалыңға кіріп кететін әдеттері болмаса, дала кезіп, қ а ң ғ ы л е с т е у д е н құтылып, қонжықтар да дем алып қалған (К.Сегізбаев, Жапжасыл., 52) … Қазақ тілінің түсіндірме сөздігі
қарғыбаула — ет. Қарғыбау тағып, жетектеп алу. Сенің артыңнан бұралқы иттей еріп келген заржақ немеңді менің жылмаңдаған тазыдай қ а р ғ ы б а у л а п алғанымды да көрерсің (С.Сматаев, Алғашқы асу, 8). Атасы белбеуін шешіп, қонжықтың мойнына қ а р ғ ы б а у л … Қазақ тілінің түсіндірме сөздігі
